พี จิกกะบาล : สวัสดีครับ กลับมาพบกันอีกแล้วกับรายการ จิกกะบาล Talkshow สบายๆ สไตล์ จิกกะบาล แขกรับเชิญวันนี้พิเศษอีกแล้ว เค้าไม่ค่อยให้สัมภาษณ์กับใครที่ไหนเลย เค้าคือคนที่แก่ที่สุดในโมโนโทน เค้าคือ พี่ใหญ่ โมโนโทน

 

ใหญ่ โมโนโทน : ชื่อเฉยๆครับ
พี จิกกะบาล : ทำไมชื่อใหญ่อ่ะพี่
ใหญ่ โมโนโทน : เพราะเป็นลูกคนโต ตอนแรกคุฯย่าจะตั้งชื่อปมว่าฝน เพราะเกิดมาแล้วฝนก็ตก แต่ผมคงจะไม่ happy เท่าไหร่ คุณพ่อก็เลยชื่อใหญ่ มีลูก 3 คน ใหญ่ ยุ่น ยอด
อ๊อฟ จิกกะบาล : จริงๆคุณย่าทำถูกนะคะ เพราะวันนี้มาก็ฝนตกค่ะ เพลงดังก็เกี่ยวกับฝน
พี จิกกะบาล : อายุเท่าไหร่แล้ว
ใหญ่ โมโนโทน : อายุ 28 เกิด 23 ครับ
พี จิกกะบาล : เรียนที่ไหน
ใหญ่ โมโนโทน : คณะ ศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย เรียน ปั้น เซรามิค
พี จิกกะบาล : รักงานศิลปะมาตั้งแต่แรก
ใหญ่ โมโนโทน : เรียน ศิลปะมาตั้งแต่มัธยม ทั้งทางปั้น เพนท์ ดีไซน์ เรียนที่ประเทศอังกฤษ จริงๆก็มีวิชาอื่นด้วย คณิตศาสตร์ อังกฤษ เหมือนบ้านเรา ตกเรียบ มีศิลปะที่พอจะได้อยู่บ้างก็เลย เอาว่ะ ด้านนี้แหละ
พี จิกกะบาล : ทำไมกลับมาเรียนเมืองไทย
ใหญ่ โมโนโทน : ตอนนั้นเศรษฐกิจไม่ดี เงินปอนด์สูง ขึ้นจาก 42 บาท เป็น 92 บาท ขึ้นไป100 กว่า % ตอนนั้นเข้าปี 1 ได้แล้ว แต่ขอม. Drop ไว้ พ่อบอกว่า ใหญ่เว้ย กลับมาก่อนเว้ย เดี๋ยวค่อยกลับไปใหม่ พอดีกลับมาเพื่อนเค้ากำลัง entrance กัน ตอนนั้นมี เลข ไทย สังคม อังกฤษ อังกฤษได้อยู่แล้ว เลข ผมได้ 25 คะแนน จำได้ ผมไม่เก่งเลข
ไทย กับ สังคม ติวเอา แต่ทฤษฎี กับปฏิบัติ ผมก็พอได้อยุ่แล้ว ผมกลับมาเมืองไทยบ่อย เลยเขียนได้อ่านคล่อง
พี จิกกะบาล : ตอนโปรเจคจบต้องมีอะไรเท่ห์ๆไหม
ใหญ่ โมโนโทน : ผมทำกลอง เซรามิค 7-8 ใบ ตีได้แต่จูนไม่ได้ ยิ่งหน้ากว้างเสียงก็จะยิ่งต่ำ หน้าเล็ก แคบ เสียงแหลม เสียงจะไม่ค่อยตรงโน๊ต เท่าไหร่ จะใช้เป็นเสียงตกแต่งมากกว่าเสียงหลัก
อ๊อฟ จิกกะบาล : ยังอยู่ไหม
ใหญ่ โมโนโทน : ยังอยู่ที่บ้าน กับที่คณะ ไม่กล้าเอามาใช้กลัวแตก จะมีตู้สำหรับงานพี่เก่าที่จบไปแล้ว

อ๊อฟ จิกกะบาล : แล้วมาร้องเพลงได้ยังไง
ใหญ่ โมโนโทน : เริ่มต้นเลย ด้วย เล่นดนตรีมาตั้งแต่อยู่โรงเรียนประจำอยู่แล้ว พอกลับมาเมืองไทย ผมก็ ฟอร์มวงกับเพื่อนในรุ่นเดียวกัน ตอนแรกอยากเล่นกีตาร์มาก แล้วคนที่มาเล่นมันเก่งมาก แล้วไม่มีนักร้อง เพื่อนก็บอกว่า ร้องหน่อยขอเพลงนึง ก็เลยเริ่มต้นร้องเพลงครั้งแรกตอนอยู่ ปี 1
พี จิกกะบาล : นี่ นักร้องนำวง F T Island แล้วมารวมกับ โมโนโทนได้ยังไง
ใหญ่ โมโนโทน : ก็ ต้องท้าวความก่อน มือกีตาร์วงผม คือ มือกีตาร์วง super sub คือ คุณ กัน เบส คือ คุณ โอม
อ๊อฟ จิกกะบาล : แล้วทำไมไม่อยู่ super sub
ใหญ่ โมโนโทน : ผมมาร้องเพลงอยู่ แล้วเค้าก็เจอ คุณ ธกล เค้าเป็นเพื่อน สาธิตจุฬากันอยู่แล้ว
พี จิกกะบาล : แล้วมาทัน ก่อตั้ง โมโนโทนไหม
ใหญ่ โมโนโทน : ไม่ทันครับ ผมว่าก็ วันนั้น นั่งอยู่ใน แท็กซี่ เค้าเปิด fat มั้ง เพลง celebration ผมชอบมากคนไทย ร้องได้อย่างนี้ ชอบมาก เหมือนเป็น ฮีโร่ ตอนนี้เป็นเพื่อนกัน สนิทกัน แล้วก็ไปประกวด cu music awards คุณ กริช แจ๊ส เรียน บัญชี เค้าเป็นคนจัดงานนี้ ผมก็ไปบ้าบิ่นของผมอยู่บนเวที มีเพื่อน รุ่นพี่ คุณกริช เห็นผมบนเวที ก็ว่าหน้าคุ้น คือผมกับกริชเนี่ย เรียนสาธิตมาด้วยกันตอนประถม คุณแม่ก็เป็นเพื่อนกัน กริชก็จำผมได้ แต่ผมไม่รู้ ผมชอบโมโนโทนมาก ถึงขนาดโทรไป fat ตอนนั้นมีงานเล็กชิ้นสดที่ ริเวอร์ บาร์ ผมก็ไม่รุ้จักว่า ริเวอร์ บาร์ อยู่ไหน แล้วต้องทำยังไง ก็ โทรไปขอบัตร 1 ใบ แล้วเรียก taxi บอกว่าไป riverbar เห็นหน้ากริชก็ว่าหน้าคุ้นคุ้น แล้วพอดีเห็น มือกลอง ปิงๆ ตอนเด็กๆเคยไปเรียนที่ นิวซีแลนด์ ก็ไปกับ ปิง ผมกับปิง เกเรด้วยกันเยอะมาก แต่เล็กๆน้อยๆ ผมก็เดินเข้าไป พอดีกริชเห็นผมก็ทัก คุยกันไปเรื่อยๆ มีอยู่วันนึง งาน football จุฬา ธรรมศาสตร์ มีรุ่นน้องคนนึงอยากให้มี เพลงประกอบ เป็นของขวัญ ให้คนขึ้น stand ผมก็ได้ทำเพลงกับ กริช เพลงนึง ชื่อ สีสันแห่งมิตรภาพ เค้ามี theme มาให้ อีกเพลงชื่อ อิสระ และ เตะๆเรามาเตะกัน เป็นเพลง rap หลังจากนั้น อาจจะเป็นโชคดีของผม แต่โชคร้ายของโมโนโทน เบนไปร้องเพลงกับ พี่บอย โดนซื้อตัวจากค่ายใหญ่ เบเกอรี่ มิวสิค
ซึ่ง ก็เหมือนเพื่อนได้ดี กริชก็เลยบอกให้มาช่วยร้องหน่อยได้ไหม ผมก็บอกว่า ร้องยังไง ร้องอย่าง เบน เหรอ เพลง เบน เหรอ เลยเป็นยุคมืดของโมโนโทน ก็ประมาณเนี่ย

พี จิกกะบาล : พอมารวมเป้นโมโนโทน ก็มีผลงานออำกมาเรื่อยๆ จนมีอัลบั้มเดี่ยวของตนเอง ที่มีชื่อ ว่า
ใหญ่ โมโนโทน : haven day after noon มี EP This is a love song มี เพลงรักเพลงหนึ่ง เป็นเพลงที่ทำให้คนรู้จักผม
พี จิกกะบาล : ดูเป็นคนเรียบร้อย แต่อัลบั้ม ก็มีเพลงกวนๆเยอะเหมือนกันนะ
ใหญ่ โมโนโทน : จริงๆแล้วผมเป็นคนค่อนข้าง positive ไม่ค่อยซึมเศร้าเท่าไหร่ เพลงผมไม่ว่าจะเศร้า หรือ รักเท่าไหร่ ยังมีแง่ + เล็กๆว่า ถึงแม้จะเศร้าก็ยังยิ้มได้ ด้วย อย่างโน้นอย่านี้
พี จิกกะบาล : เพลงทำเองหมดเลย
ใหญ่ โมโนโทน : ครับ พยามทำให้ดี
อ๊อฟ จิกกะบาล : ทำไมถึงทำได้ ไม่ได้เรียน ภาษาไทยก็ไม่ได้เรียน แตกฉาน
ใหญ่ โมโนโทน : เหมือนเข้าครัวทำอาหาร เหมือนทำไข่เจียว แรกๆ เราก็ไม่รุ้ว่า ทำยังไง เห้นเค้าเอาไข่ ตีๆ แล้วใส่กระทะ ฟูๆ ทำครังแรกราก็ไม่รุ้ว่า น้ำมันต้องร้อนไหม ตียังไงจะฟู ต้องใส่น้ำปลา หรืออะไร แต่ถ้าเราทำบ่อยขึ้น อย่างน้อยทำเองเราก้ต้องกินเองแล้วอร่อย
อ๊อฟ จิกกะบาล : เพลงแรกที่แต่งละ
ใหญ่ โมโนโทน : เพลงแรกที่แต่ง เป็นเพลง ชื่อว่าอยู่คนเดียว ทำกับ กริช ผมไม่เคยทำคนเดียว เป็นว่า ผู้ชายคนนึง เดินไปที่รกร้างมืด แล้วก็เจอผี ผมกับ กิด เวลาอยู่ด้วยกันจะคิดอะไร ฟุ้งซ่านไปเรื่อย เริ่มจาก อยุ่คนเดียว กิด ก็เริ่ม คอร์ด dark มาเลย
พี จิกกะบาล : สักหน่อย
ใหญ่ โมโนโทน : อยู่คนเดียวเหมือนมีใครอีกคนมาอยู่ใกล้ๆ วนไปเรื่อยๆ แล้วมี ตุ้งแช่ ตอนจบด้วย แต่อีกเพลงที่ทำเป็นเรื่องเป็นราวจริงๆ คือเพลง ชื่อ คือ อิสระ อยู่ในอัลบั้ม เป็น bossanova เป้นเพลงที่รู้สึกจริงใจกับมันจริงๆ มีความเป้นเรา


อ๊อฟ จิกกะบาล : มีทฤษฎี ในการแต่งเพลงไหม ภาษาไทย แตกฉานไหม
ใหญ่ โมโนโทน : เรียนประถมที่เมืองไทย แล้วก็ฟังเพลงไทย ตอนนี้ก็ยังฟังอยู่
พี จิกกะบาล : ดนตรีในอัลบั้ม ไม่มีความเป็นอังกฤษ ตอนนี้ ประเทศไทยจะเรียกว่า โดนอังกฤษ ครอบงำก็ได้
ใหญ่ โมโนโทน : ตอนนั้นผมก็ฟัง แต่ด้วยตอนอยู่โรงเรียนประจำ ผมจะมีเพื่อเยอะสุด ชาวเกาหลี ผมฟังเพลงเกาหลีมานานมากแล้ว 10 ปี วัฒนธรรมเกาหลีก็เป็นแบบนี้ เน้นการเต้น ดนตรี electronic ผมชอบเพลงเกาหลี ตั้งแต่ตอนนั้น รุ้สึกว่าดนตรี มันตั้งใจทำ
พี จิกกะบาล : เลยเหมือนได้รับอิทธิพลจากทางนั้นมากกว่า
อ๊อฟ จิกกะบาล : แล้วแฟนเพลงละ
ใหญ่ โมโนโทน : มีครับผม มีแฟนเพลงเก่าของ โมโนโทนอยู่แล้ว พอผมมาร้องให้ โมโนโทน แฟนเพลงเหล่านั้นก็หายไป มีครับมี
อ๊อฟ จิกกะบาล : แล้วแฟนจริงๆละ
ใหญ่ โมโนโทน : ยังไม่มีแฟนจริงๆ ยังอยู่คนเดียวแล้วก็มีความสุข ผมรู้สึกว่า มีความสุขอยู่กับเพื่อน และคนรอบตัว แล้วรู้สึกว่าทุกคนรักผม ไปไหนก็มีเพื่อนฝูง
พี จิกกะบาล : ไม่เจอสาวๆบ้างเหรอ
ใหญ่ โมโนโทน : ไปไหนก็เจอสาวๆ สวยๆ แต่ว่าให้โทรไปจีบ ผมก็ยัง happy กับตรงนี้ ยังวุ่นอยู่
อ๊อฟ จิกกะบาล : เคยมีแฟนไหม
ใหญ่ โมโนโทน : มีครับ เป้นผู้หญิง แล้วสวยด้วย
อ๊อฟ จิกกะบาล : เราก็รักเดียวใจเดียว รักใน the star อยู่


พี จิกกะบาล : อัลบั้มก็ถือว่าประสบความสำเร็จนะ ดัง แล้วก็หนี ไปไหนมา
ใหญ่ โมโนโทน : ไปตามฝันของตัวเอง คือ ไปเรียนต่อ ตามฝันของตนเอง แล้วไปเรียนตามความต้องการที่บ้าน เรียน design industrial design ที่ มิลาน ประเทศ อิตาลี ค่าครองชีพ ถูกกว่าใน London เป้นอาจารย์ พิเศษ คณะ ศิลปกรรม สอนปั้น สอนรวบรวม ผลงานตัวเอง portfolio แปลตรงตัว สมุดรวบรวมผลงาน การพูด การหา concept mood and tone เป็นยังไง ทำยังไงถึงจะเป้นวิธีที่ง่าย เร็วและดี
อ๊อฟ จิกกะบาล : ยังสอนอยุ่ไหม
ใหญ่ โมโนโทน : สอน ครึ่งเทอมแรก และครึ่งเทอมหลังเป้นอาจารย์ประจำ ทุกๆ ครึ่งหลังของปี
พี จิกกะบาล : ได้ข่าวว่าช่วงนี้กำลังเข้าห้องอัดกันอยู่ด้วย ทำอะไรกันอยู่
ใหญ่ โมโนโทน : ตอนนี้มี 3 project ใหญ่ ชื่อ monotown เป็นอัลบั้มของ โมโนโทน ที่ ทำเพลงโดยมีแรงบันดาลใจมาจากยุค Motown 30-40 ปีแล้ว ตั้งแต่ยุค jackso five ตอนเด็กๆ จนถึง ben haper มีส่วนร่วมร้อง 3 เพลง ไม่ได้แต่งเพราะตอนนั้นผมยังอยู่เมืองนอกอยุ่เลย
อ๊อฟ จิกกะบาล : ถ้าใครจำได้ เราเคยสัมภาษณ์ เมื่อคราวที่แล้ว นานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกแล้ว เค้าเคยบอกว่า จะออกเมื่อ เดือน 6 ปีที่แล้ว
ใหญ่ โมโนโทน : ใช่ครับ เรา late มาปีนึงครับ น่าจะออกประมาณปลายปี อีกอัน คือ เป็นผู้หญิงครับ ชื่อคุณ ฝน
พี จิกกะบาล : เคยร้องเพลงคู่กับ พี่ใหญ่ ชื่อ เพลงกลัว
ใหญ่ โมโนโทน : อัลบั้มเดี่ยวเต็ม ของฝน ช่วยเรื่อง เป็น stylist เป็นการ present ออกไปมากกว่า part ดนตรี อันสุดท้าย เป็นของผมเอง คืออัลบั้มเต็มที่ 2 อันนี้คือ ผมไม่ได้รีบทำ ทยอยทำไปเรื่อยๆ คือ ผมกับฝน จะทำงานร่วมกับ หลาย producer กับ กิด มั้ง พี่โอ มั้ง พี่ตั้ม พี่กุ่ย หลักๆผม จะทำกับ กิด 2 คน ตั้งแต่ ep แรก ส่วนใหญ่ จะเป็น ผมกับ กิด รู้กัน จะทำงานกันแป๊บเดียว
อ๊อฟ จิกกะบาล : ตอนนี้ถึงไหนแล้ว
ใหญ่ โมโนโทน : ถ้า demo ก็เสร็จไปแล้ว 5 เพลง แต่ part ของการอัด ต้องพิถีพิถันกว่าอัลบั้มแรกเยอะ เพราะว่าอัลบั้มแรก เราไม่ค่อยมีตัง เป็น bed room studio จริงๆ ทำเองในห้องนอน กิด เตียงนอนอยู่ตรงนี้ คอมพิวเตอร์ อยู่ตรงนี้ ตอนนี้ มี ห้องอัดของตัวเองแล้ว เราก็พยามสร้างสรรค์ค์งานดนตรีที่ดีขึ้น
พี จิกกะบาล : แนวทางอัลบั้มใหม่ละ
ใหญ่ โมโนโทน : มีความเป็น อะครูสติคมากขึ้น อัลบั้มที่แล้วเครื่องดนตรี หลายชิ้นมาก อัลบั้มนี้ พยามจะให้ minimal มากขึ้น ยึดเป็น main idea หลัก แต่ดนตรีมีหลายแนว junky hiphop
อ๊อฟ จิกกะบาล : minimal แปลว่าอะไรคะ
ใหญ่ โมโนโทน : น้อยละกันครับ กิดเป็นคนที่ชอบเล่นอะไร แต่ทุกอย่างในนั้นมันสวยงาม แบบพอเพียง
อ๊อฟ จิกกะบาล : แอบ นึดนึงได้ไหม
ใหญ่ โมโนโทน : จะมี mood ตั้งแต่ ขาวสุดไป ดำสุด อะไรอย่างนี้ 2 ต่อสู้กันอยู่
อ๊อฟ จิกกะบาล : ฟังตอนแรกก็เป็นเทวดาเลย ตอนหลังเป็น devil เลย
ใหญ่ โมโนโทน : ก็จะประมาณว่า ตอนกลางคืน party เฮฮา ตอนหลังก็ เรามีความสุขได้ โดยไม่ต้องมีอะไรมาก
อ๊อฟ จิกกะบาล : เข้าวัดนั่นเอง
ใหญ่ โมโนโทน : อะไรประมาณนั้น
อ๊อฟ จิกกะบาล : demo แปลว่าต้องร้องแล้ว เราขอสัก 1 ท่อนได้ไหม ไม่ต้องร้องก็ได้
ใหญ่ โมโนโทน : วันศุกร์อยากตกหลุมรัก เพื่อวันเสาร์เราจะได้หยุดพัก ไม่ต้องสนกับปัญหาหัวใจ ตบช็อตมันสักฉาด เพราะฉันไม่ต้องแคร์ใคร dark มาก
อ๊อฟ จิกกะบาล : เนื้อโดนเลย ใช้เปิดใน pubได้เลย
ใหญ่ โมโนโทน : เพลงนี้ แต่งร่วมกับพี่ตุลย์ อพาร์ตเม้นคุณป้า
อ๊อฟ จิกกะบาล : จะมี พี่ตุลย์มาช่วย แร็พ ด้วยไหม
ใหญ่ โมโนโทน : อยากมีครับ เพราะว่า พี่ๆ อพาร์ตเม้น คุณป้า เป็นพี่ใหญ่ของพวกเรา คอยให้กำลังใจพวกเรา
อ๊อฟ จิกกะบาล : มีอะไรจะเผาเพื่อนๆไหม
ใหญ่ โมโนโทน : ไม่มีครับ ดีใจมาก กลับมาเพื่อนๆรักกันเหมือนเดิม เมื่อก่อนเคยเป็นยังไงเดี๋ยวนี้ก็ยังเป็นแบบนั้น ดีใจที่เป้นแบบนี้ วงอื่นเล่นกันไปนานๆ ก็มีไม่เข้าขากันบ้างออกไปบ้าง เราพวกเรามารวมกันเพื่อหวังจะได้เล่นดนตรีอย่างเดียว ผมรู้สึกดีใจกับ โมโนโทน
อ๊อฟ จิกกะบาล : ไม่เคยทะเลาะกันเลยเหรอคะ
ใหญ่ โมโนโทน : ก็มี เรื่อว่า ตรงนี้จะเอา คอร์ดนี้อะไรงี้
อ๊อฟ จิกกะบาล : เราไปดูที่พี่ใหญ่วาดเสื้อ แล้วให้พี่ใหญ่ฝากผลงาน ว่าอะไรเราจะได้ฟังกันก่อนนะ
พี จิกกะบาล : แถมโชว์ด้วย
อ๊อฟ จิกกะบาล : ซูกัส รึเปล่า
ใหญ่ โมโนโทน : เป้น ต้นไม้ เมฆ แล้วก็ หญ้า อยากให้ปลูกต้นไม้กันเยอะๆ
อ๊อฟ จิกกะบาล : ถ้าอยากได้ก็ ส่ง comment เข้ามาที่ comment@jiggaban.com นะ พร้อมที่อยู่ และ เบอร์ โทรศัพท์ที่ติดต่อได้ แล้วเราจะสุ่ม ส่งเสื้อไปให้ อะไรจะได้ฟังกันก่อน
ใหญ่ โมโนโทน : monotown แล้วก็ คุณ ฝน แล้วหลังจากนั้นไม่นานมากก็จะเป็น ของผมครับ
อ๊อฟ จิกกะบาล : ถ้าอยากเจอ มา stu fe’ จะเจอไหม
ใหญ่ โมโนโทน : เจอแน่ครับ พวกเราทำงานกันในห้องอัด แล้วก็ออกไปทานข้าวตรงที่เป็นร้านอาหาร อยู่ ซอย ฟาร์ม วัฒนา อยู่ใกล้ๆ ม.กรุงเทพ กล้วยน้ำไท วันศุกร์ วันเสาร์ มีวงชื่อ puzzle มาเล่น หลังจากนั้นเราก็มาแจมกันเอง หรือวันไหน เรามากันครบๆ ก็แจมกันเอง บางวันก็มีพี่ ปั๊มมา
อ๊อฟ จิกกะบาล : พวกเค้าก็เล่นกันได้อยู่แล้ว ความสามารถมีอยู่แล้ว เพียงแต่จะเล่นหรือไม่เล่น ก็มาแล้วมาง้อเอานะคะ
พี จิกกะบาล : วันนี้ ขอบคุณ พี่ใหญ่มากๆเลย ขอบคุณ ครับ