สวัสดีครับ ผม รอน ภัทรพล โตอุ่น รอน AF5
ถ้าถามผมว่า จิกกะบาล นึกถึงอะไร จิกกะบาล ชื่อบอกอยู่แล้ว เหมือนคนทะเลาะกันป่ะ เหมือนแซวกันแกล้งกัน จิกกะบาล เอามือมาดึงผม

10ปีที่แล้ว อายุ 16 เป็นเด็ก ม.ปลาย เป็นเด็กเรียน แล้วก็เด็กทำกิจกรรมอยู่ในโรงเรียน ตอนนั้นก็เด็กน้อยมาก ไม่มีเค้าของวันนี้เลย ผมเป็นเด็กเรียนที่นั่งหลังห้องแต่ว่าเป็นเด็กเรียนที่ทำกิจกรรมด้วย คือ ทำทุกอย่าง รุ่นนั้นทุกคนต้องรู้จักผม ทุกเช้าผมต้องนำร้องเพลงชาติ นำสวดมนต์ กล่าวคำปฏิญาณตน แผ่เมตตา อยู่ที่หน้าเสาธงตลอด ดื้อนะ แต่เป็นลูกรักของคุณครู ตอนนั้นไม่คิดว่าตัวเองจะมีอย่างทุกวันนี้ แต่ผมอยากทำงานในวงการบันเทิงนะ แต่ไม่คิดว่าตัวเองจะมีโอกาสได้เป็นนักแสดง คือไกลตัวมาก คิดว่าคงแบบเบื้องหลัง ดีเจ อะไรแบบนี้ ทุกวันนี้เรียกว่าผมก็แทนจะได้ทำทุกอย่างในวงการบันเทิงแล้ว พิธีกร นักแสดง นักร้อง ก็ถือว่า คุ้มแล้วครับ แล้วก็ประสบความสำเร็จอย่างที่เราฝันเอาไว้
10 ปีข้างหน้าก็ ยัง 36 ผมว่าผมก็ยังทำงานอยู่ ผู้ชายยังได้อยู่ แต่ก็อาจจะมีธุรกิจส่วนตัว หรืออาจจะมีวุฒิภาวะความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นครับ มีลูกแต่ยังไม่มีแฟน ล้อเล่น ไม่มีครับตอนนี้โสดครับ คิดว่า 30 คงต้องมีแฟนแล้ว แต่ผมคิดว่าไม่รู้ว่าแต่งงานหรือยัง แต่ก็เสียวเหมือนกัน ไม่เป็นไรผู้ชายๆ มีแฟนเด็กเอา

ถ้าย้อนกลับไป 10 ปีที่แล้ว เป็นเพลงที่ผมไม่ได้ร้องมานานมากแล้ว แต่เป็นเพลงที่ทำให้ผมได้รู้จักกับการประกวด เป็นเพลงพระราชนิพนธ์ คือเพลง ใกล้รุ่ง
“ได้ยินเสียงแว่ว ดังแผ่วมาแต่ไกลๆ ชุ่มชื่นฤทัย หวานใดจะบาน ฝังเสียงบรรเลง ดังเพลงประสาน จากทิพย์วิมาน ประทานกล่อมใจ”
ช่วงนี้งานเพลงไม่ค่อยได้ทำแล้วครับ เพราะว่าช่วงนี้ พลิกผันตัวเองมาเป็นนักร้อง เอ้ย พลิกผันมาเป็น นักแสดง พิธีกร หลังๆก็อาจจะไม่ค่อยได้ฟังเพลงเท่าไร ถ้าอยากจะฟังก็อาจจะเป็นโปรเจคพิเศษ อาจจะเป็นเพลงประกอบละครบ้าง หรือ ละครเวที อะไรแบบนี้ ยังไม่ทิ้งซะทีเดียว ยังเป็นสิ่งที่เรารักอยู่
จิกกะบาล ชึกกก