ตอน 79 – ZEAL (บทสัมภาษณ์)
พี จิกกะบาล : : สวัสดีครับ กลับมาพบกันอีกแล้วกับรายการ จิกกะบาล Talkshow สบายๆ สไตล์ จิกกะบาลแขกรับเชิญวันนี้ พิเศษอีกแล้วครับ สี่หนุ่มวง Electronic Rock กลับมาพร้อมกับอัลบั้มใหม่ พบเลยดีกว่าคับ Zeal


สมาชิก วง ซีล
ปราชญ์ พงษ์ไชย (เป๊กซ์) ร้องนำ, กีต้าร์ Acoustic
ณัฐบวร เศรษฐกนก (ชุ) กีต้าร์
ต่อยศ จงแจ่ม (ป๊อก) เบส
ปรัชญา มีบำรุง (เคน) กลอง

Zeal :สวัสดีครับ
พี จิกกะบาล : วง Zealๆ ชุดใหม่ๆ
เป๊ก Zeal : ชุดนี้พึ่งซื้อมา
Zeal :ไม่ช่าย!!! (ทุกคนหัวเราะ)
ชุ Zeal : อัลบั้มครับ ไม่ใช่เสื้อ
พี จิกกะบาล : แนะนำตัวก่อนเลย
ชุ Zeal : ผมชุ มือกีต้าร์วง Zeal ครับ
เคน Zeal : ผมเคนมือกีต้าร์วง Zeal ด้วย
Zeal :เฮ้ย!! (ทุกคนหัวเราะ)
เคน Zeal : ผมเคนมือกลองวง Zeal
เป๊ก Zeal : ผมเป๊กคับ ร้องนำ
ป๊อก Zeal : ป๊อก มือเบสคับ
อ๊อฟ จิกกะบาล : ดูหน้าตาแล้วไม่น่าจะเป็นรุ่นเดียวกันทั้งหมดนะคะ แล้วมารวมกันได้ไง
ชุ Zeal : พวกเราเรียนอยู่ที่มหาลัยเดียวกัน เอกเดียวกัน คือ มศว. ประสานมิตร คณะดุริยางศาสตร์สากล หรือว่าสมัยนี้ก็เป็นคณะศิลปกรรม เรียนดนตรี แต่ว่าคนละรุ่น ก็เลยมารู้จักกัน
พี จิกกะบาล : แปลว่า ปี1 2 3 4
Zeal :ไม่ใช่
เคน Zeal : ถ้าปีอะ ไม่ใช่ ถ้าแบบ รุ่น 1 รุ่น 2 อะไรยังงี้ใช่
ป๊อก Zeal : รุ่นนึงห่างกันสี่ปี
ชุ Zeal : ถ้าถามเรื่องรุ่นต้องเช็คที่หนังสือ ไม่งั้นมันจะย้อนไปเยอะหน่อย
เคน Zeal : หรืออีกทีนึงก็คือจำไม่ได้
อ๊อฟ จิกกะบาล : ทันกันในมหาลัยมั้ยคะ
ป๊อก Zeal : ผมทันพี่ชุคับ แต่น้องๆคนอื่นไม่ทันแล้ว
เป๊ก Zeal : ผมทันพี่เคนกับพี่ป๊อกคับ พี่ชุนี่ไม่ทันแล้ว
ชุ Zeal : คือผมก่อน แล้วก็มาเป็นป๊อก เคน แล้ว เป๊ก
เป๊ก Zeal : เห็นเรียงกันอย่างนี้นะคับ ผมกับพี่ชุนี่ห่างกันเจ็ดปี
ป๊อก Zeal : ผมกับพี่ชุห่างกัน สี่ปี
ชุ Zeal : สามพอ แหมบวกซะ
ป๊อก Zeal : ปีนึงก็ไม่ยอม
อ๊อฟ จิกกะบาล : ไม่เป็นไร นิดเดียวหน้าตาใกล้เคียง
ป๊อก Zeal : ผมใกล้เคียงพี่เค้า หรือพี่เค้าใกล้เคียงผมครับ
พี จิกกะบาล : ไปคิดกันเอาเองแล้วกันครับ ให้คนดูเป็นผู้ตัดสิน ชื่อวงมาจากไหน
เคน Zeal : มาจากประวัติของวงตอนแรกๆนะคับ แต่ก่อนเนี่ยเราต้องบอกว่า เข้ามาวงการแรกๆ นิสัยไม่ค่อยดี เมื่อสมัยสิบปีที่แล้ว
เป๊ก Zeal : จนถึงทุกวันนี้…
เคน Zeal : ยังไม่ดีเลย
Zeal :เฮ้ย (ทุกคนหัวเราะ)
เคน Zeal : ดีแล้ว ดีแล้ว สมัยก่อนต้องพูดคำนี้บ่อยๆคือ Sorry I’m Late ขอโทษที่มาสายไรงี๊
อ๊อฟ จิกกะบาล : พูดภาษาไทยไม่ได้เหรอคะ
ป๊อก Zeal : เป็นฝรั่งคับ
เคน Zeal : แม่เป็นมันแกว (ทุกคนหัวเราะ)
ชุ Zeal : มีพริกกับเกลือมั้ย
อ๊อฟ จิกกะบาล : มันแกวมันขาวนะแล้วทำไม
เคน Zeal : พ่อเป็นพริกกับเกลือคับ เอ้า ต่อคับ เฮ้ย ไม่เอาสาระเลย เลยหล่นเลย
พี จิกกะบาล : มาสายๆ
เคน Zeal : เอ้อ มาสาย ก็เลยเอาประโยคนี้มาเอาตัวย่อ SIL S Singapore นี่รู้เรื่องมั้ยเนี่ย (หันไปถามอ๊อฟ) ก็เลยใช่ชื่อเนี้ยมาตลอดเลย อาจจะไปทำงานที่ไหน เวลาไปเล่นให้ใคร ก็จะเรียก SIL SIL ตลอด แล้วทีนี้พอถึงเวลาที่จะทำอัลบั้มจริงๆแล้วเนี่ย ทางผู้ใหญ่ก็บอกว่า “ชื่อ ดูไม่ค่อยเป็นมงคล” ให้ไปลองเปลี่ยนดูซิ ก็ไปคิดกันมาต่างๆนาๆ เป๊กก็ไปเจอคำนี้เข้าคับ คำว่า Zeal
อ๊อฟ จิกกะบาล : ใกล้เคียง
เคน Zeal : ใช่มันออกเสียงคล้ายๆกัน
ชุ Zeal : แต่สะกดคนละแบบ
เคน Zeal : ถูกต้องก็เลยเห็นว่า คนมันน่าจะคุ้นแล้ว
ชุ Zeal : ได้ความหมายที่ดีกว่าด้วย
เคน Zeal : ถูกคับ
อ๊อฟ จิกกะบาล : แล้วสรุปความหมายคือ
เป๊ก Zeal : ไม่รู้ ยังไม่รู้เลย
Zeal :อ้าว!!!
ชุ Zeal : มีดิคมั้ยคับ
เป๊ก Zeal : ความหมายมันก็ประมาณแบบว่า คนที่แบบว่า กระตือรือร้น
อ๊อฟ จิกกะบาล : ไปในทางตรงข้ามเลยนะคะ
Zeal :ช่าย
เป๊ก Zeal : กระเหี้ยนกระหือรือ
พี จิกกะบาล : พอเปลี่ยนชื่อปั๊บก็มาเร็วขึ้นมาในทันใด
เป๊ก Zeal : ก็เนี่ยอัลบั้ม สองปีกว่า ผมว่ากลับไปใช้ชื่อเดิมดีกว่า (ทุกคนหัวเราะ)
เคน Zeal : ก็ดีขึ้นดีขึ้น ก็เป็นมงคลมากขึ้น
พี จิกกะบาล : แล้วได้มาทำเทปกันได้ยังไงคับ
เคน Zeal : โอ้โห ย้อนไปหลายปีเลย ก็เกิดจากที่เรารวมตัวกันเล่นแบ็คอัพ โห สมัยนั้นยังมีเทปอยู่
พี จิกกะบาล : เทปที่มันใหญ่ๆ
เคน Zeal : ไม่ใช่คับ
เป๊ก Zeal : สมัยนั้น ยังเป็นแผ่นไอ้นี่อยู่เลย แผ่นคั่ง
ป๊อก Zeal : ไวนิลๆ
เคน Zeal : อู้…(ลงไปนอนตาย) (ทุกคนหัวเราะ)
เคน Zeal : ก็เนื่องจากรวมตัวกันก่อน 3 คนคับ
อ๊อฟ จิกกะบาล : 3 คนมีใครมั่งคะ
เคน Zeal : ก็มีอ๊อฟ
Zeal :ไม่ใช่!!!
เคน Zeal : นี่คับ 3 คน พี่ป๊อกผมแล้วก็พี่ชุ รวมตัวกันเนื่องจากรุ่นพี่ที่ มศว.เนี่ย เป็นพี่ๆวงพอส รวมให้ไปเล่น ให้กับพี่ อรอรีย์ เล่นกันไปเล่นกันมารู้สึกว่า เอ้ย น่าสนุกนะ ทำไมเราไม่ลองรวมกันทำอะไรดู ก็พอรวมกันไปก็รู้สึกว่า มันไม่ค่อยดีนะ นักร้องก็ยังไม่มี
อ๊อฟ จิกกะบาล : แล้วร้องกันเอง
เป๊ก Zeal : นี่เลยคับ
ป๊อก Zeal : ตอนนั้นผมเป็นนักร้องคับ มีชื่อเสียงอยู่ในละแวกหมู่บ้านด้วย
Zeal :โห!!!
ชุ Zeal : คนชอบเป็นหมื่น
ป๊อก Zeal : คนเกลียดเป็นล้าน (ทุกคนหัวเราะ)
ป๊อก Zeal : ก็ช่วงนั้นก็อยู่ทำกันแล้วผมก็เห็นว่าเออ ให้เราเป็นนักร้องเหรอ
เคน Zeal : โปรดิวเซอร์ติดต่อให้พี่ป๊อกเลยนะคับ ให้เป็นนักร้อง
ป๊อก Zeal : ประชุมใหญ่เลยนะ แจกงานให้โปรดิวเซอร์เรียบร้อย คืนนั้นผมกลับบ้านปุ๊บ ผมดูกระจก …ฉันเนี่ยนะ
เคน Zeal : ตอนนั้นเค้าบอกเลย เห็นเสก โลโซมั้ย กีต้าร์ร้อง นี่วงนี้เลย เบส ร้อง เชื่อพี่ทำได้
ป๊อก Zeal : ผมก็ว่าเออ มันน่าจะทำได้ แต่กลับไป มันไม่น่ารอด ไอ้ทำอะ ทำได้ แต่ไม่น่ารอด
เคน Zeal : เสียงตอนนั้น พี่เค้าไม่ธรรมดา
ป๊อก Zeal : ก็เลยมาบอกว่า ผมคงไม่เอาดีกว่า เราหานักร้องไปเถอะ
อ๊อฟ จิกกะบาล : ตอนนั้นคิดยังไงบ้างคะ
ป๊อก Zeal : ตอนนั้นหน้าตาดีนะ
เคน Zeal : ตอนนั้นดีเลย
ป๊อก Zeal : ตอนที่เกิดมาตั้งแต่ 6 – 12 ขวบเนี่ยหน้าตาดี
พี จิกกะบาล : แล้วหลังจากนั้นมันเกิดอะไรขึ้นคับพี่
ป๊อก Zeal : (นอนตาย หนีคำถาม) (ทุกคนหัวเราะ)
อ๊อฟ จิกกะบาล : มันมีภัยธรรมชาติเกิดขึ้นเหรอคะ
ป๊อก Zeal : ไม่ ไม่มีอะไรๆ คนเราก็เปลี่ยนกลียุคกันน่ะนะ
พี จิกกะบาล : แล้วไปเจอคนนี้มาจากไหน
เคน Zeal : ก็เวลาก็ผ่านไป หนึ่งปีนะคับ จนกระทั่งถึงวันที่ต้องมีการสอบเข้า ก็มีการรับนิสิตใหม่ มีการรับน้อง คือเราก็ไปตามหา ตามสยามตามอะไรต่างๆ ซึ่งรู้สึกว่ามันไม่ใช่มันผิด
เป๊ก Zeal : พี่ไปหาตามสยามด้วยเหรอเนี่ย ขอเรียกพี่ว่า พจน์ อานนท์ได้มั้ย (ทุกคนหัวเราะ)
เคน Zeal : มีนะคับ มีด้วย
อ๊อฟ จิกกะบาล : กวักมือเรียกน้องอะไรงี๊
พี จิกกะบาล :ไม่ใช่ นั่นมันโรงแรมสยาม
เคน Zeal : ไม่รู้จะไปไหน ก็เลยลองไปดู รู้สึกไม่ได้เรื่องก็ กลับมานั่งคุยกัน ก็ไปเจอกับงานเฟรชชี่ ไนท์ ก็จะมีการประกวด ดาว เดือน
อ๊อฟ จิกกะบาล : นี่เป็น ดาว
เคน Zeal : เดือน เป็นดาวยังไงเล่า
เป๊ก Zeal : ดาว เป็นมาตั้งแต่เด็กแล้ว อาการไม่ค่อยดี
Zeal :ไม่ใช่ ดาวน์ ซินโดรม (ทุกคนหัวเราะ)
เคน Zeal : ก็ไปเจอเป๊กกำลังประกวดงานเฟรชชี่อยู่ กับน้องผู้หญิงคนนึง
พี จิกกะบาล : ร้อง ไก่ย่าง
เคน Zeal : ห๊ะ ไม่ใช่ ร้องเพลงแบบเพราะๆ เลย แล้วก็ดูจากปฏิกิริยาของคนดูรู้สึกว่า คนดูรับได้ แล้วรู้สึกชื่นชอบในตัวเค้า เอ้ย มี Sex Appeal นี่หว่าคนนี้
พี จิกกะบาล : เอา น้องผู้หญิงนี่ล่ะวะ
เคน Zeal : ไม่ช่าย ก็เลยเห็น แล้วก็คุยกัน เฮ้ย ถ้างั้นเราควรจะเรียกน้องคนนี้มาคุย ก็สืบไปสืบมา เฮ้ย น้องคณะเรา น้องเอกเดียวกัน หลังจากนั้นพี่ป๊อกก็เลยเริ่มเรียกเป๊กเข้ามาคุย
เป๊ก Zeal : คุยแล้วจับตูดด้วย
Zeal :ไม่ใช่!!!
ป๊อก Zeal : อยากรู้ว่าก้นแข็งมั้ย เฮ้ย บ้า (ทุกคนหัวเราะ)
ป๊อก Zeal : ก็คุยกัน ก็ถามว่าร้องเพลงได้มั้ย ทำไอ้นู่นไอ้นี่ได้มั้ย
อ๊อฟ จิกกะบาล : ก็เค้าร้องโชว์อยู่
ป๊อก Zeal : ไม่ใช่ก็ถามว่า ถ้าร้องเอาจริงจัง อันนั้นมันเหมือนถูกโดนบังคับ ก็ตอนนั้นช่วงรับน้องพอดี หาวิธีกลั่นแกล้งหลากหลาย เช่นเรียกเข้ามาเช็ค วันที่เข้าไปเนี่ย เข้าไปกัน 3 คน แล้วผมปี 4 ที่นี่นี่ถ้าพี่ปี 4 เรียกเนี่ย ไม่ได้เลย ต้องเข้า แล้วก็เรียกคนแก่ เอ้ย (ทุกคนหัวเราะ)
พี จิกกะบาล : พี่บัณฑิต
ชุ Zeal : ขอบใจมาก
ป๊อก Zeal : วันนั้นก็จะมี พี่บัณฑิต พี่ปี 4 พี่ปี 3 ตายละวา ยังไงกันวะเนี่ย ก็เลยให้เค้าร้องเพลงให้ดูในห้องซอย
เคน Zeal : ต้องอธิบายด้วย เดี๋ยวเค้าจะงง ห้องอะไร ห้องซอย
ป๊อก Zeal : เรียกไปซอยหอมรึปล่าว
เคน Zeal : สอนตัดผมรึปล่าว
ป๊อก Zeal : ห้องซอยเนี่ย เป็นห้องเล็กๆ ที่ไว้สำหรับซ้อมส่วนตัว
เคน Zeal : เป็นห้องยาวๆ ถูกซอยออกเป็นห้องเล็กๆ
ป๊อก Zeal : เราก็เรียกเค้ามาซอย เอ้ย มาเทสท์ ในห้องซอยห้องนึง ก็คุยกันไปคุยกันมา เออ เค้าก็ร้องเพลงได้ แล้วเค้าก็มีแบบว่า
เคน Zeal : ความสามารถ
ป๊อก Zeal : เอ้อ พรสวรรค์ ทางด้านนี้แหละ ก็เลยมาคุยกับเค้า ตอนแรกเค้าไม่เชื่อว่า นี่คือเรื่องจริงเหรอ รุ่นพี่อำรึปล่าว เพราะขนาดพอบอกว่าจะเอาปึ๊บ อยู่โรงอาหารก็ยังให้มันร้องเพลงกลางโรงอาหาร มันก็ว่านี่คือเรื่องจริงหรือ
เป๊ก Zeal : แล้วคือเป็นรุ่นพี่ที่รักผมมาก 3 คนนี้ “ไหน มึงลองยืนบนโต๊ะ” แล้วคนเต็ม สองเต๊นท์รถ สองโรงอาหาร
เคน Zeal : “ผมหล่อมั้ยครับ”
พี จิกกะบาล : ถ้าตอนนั้นไม่ทำจะรับเข้าวงมั้ย
ป๊อก Zeal : เอาตั้งแต่ก่อนหน้านั้นแล้ว
เป๊ก Zeal : เหมือนโดนรับน้องอยู่ตลอดเวลา
ป๊อก Zeal : ตอนนั้นอยู่ในช่วงเวลาก็สนุกดี
เคน Zeal : ยืนให้ตะโกน ผมหล่อมั้ยค๊าบ แล้วมันไม่ใช่แบบ แกล้งไปวันๆอย่างนั้น มันมีประโยชน์เราได้ แล้วเราได้เห็นว่าปฏิกิริยาของคนที่ตอบกลับมาเป็นยังไง
อ๊อฟ จิกกะบาล : แล้วเค้าตอบกลับมาว่ายังไง
เคน Zeal : โหย หล่อๆ ผู้หญิง ตะโกนกันให้ลึ่มเลย ไอ้สิ่งที่โดนถากถางหรือโดนด่า นั้นจะเป็นพี่ป๊อก “ไปแกล้งน้องทำไมอะ” จะเป็นโดนยังงั้นมากกว่า
พี จิกกะบาล : ย้อนไปอีก
เป๊ก Zeal : ย้อนอีกเหรอ
เคน Zeal : ย้อนไม่มาก เมื่อกี๊อ่าน ถามว่า คุณปู่เกิดที่ไหน
พี จิกกะบาล : ไม่ใช่ มาพบรักกับดนตรีเนี่ย ได้ยังไง พี่ชุก่อนเลย
ชุ Zeal : เป็นช่วงมัธยมน่ะคับ ช่วงนั้นเราอยู่บ้านคนเดียวลูกคนเดียว แล้วก็มีความรู้สึกว่าเหงา
เป๊ก Zeal : ช่วงนั้นสื่ออินเตอร์เน็ทยังไม่ค่อยมีด้วย
ชุ Zeal : สื่ออนาจาร ยังไม่ค่อยมี ยังปิดกั้นอยู่ (ทุกคนหัวเราะ)
ชุ Zeal : คือ ช่วงนั้นเราไปโรงเรียน เห็นคนมุงดูอะไรกัน เต็มเลย เราก็เลยชะโงกหน้าไปดู
Zeal :โอ้โห
ชุ Zeal : ขาว
Zeal :ไม่ใช่!!! (ทุกคนหัวเราะ)
ชุ Zeal : เป็นกีต้าร์ คือเค้าถือกีต้าร์อยู่ตัวนึง โห กีต้าร์ตัวเดียวเนี่ย สะกดคนเป็นกลุ่ม ให้มารวมกันได้ ก็เลยกีต้าร์นี่แหละ แล้วก็เลยให้พี่แถวบ้านที่เค้าเล่น สอนกีต้าร์ให้ ก็เลยขอพ่อซื้อกีต้าร์ ก็เลยเล่นตั้งแต่นั้นมา
อ๊อฟ จิกกะบาล : พี่ไม่คิดว่าเค้าหน้าตาดี หรืออะไรยังงี๊เหรอคะ
ป๊อก Zeal : สู้ผมไม่ได้หรอก(ตอบแทน)
ชุ Zeal : อ้า ขอบคุณคับ
เป๊ก Zeal : แต่เล็บดำยังงี๊เล่นกีต้าร์ได้เหรอคับ (ทาเล็บดำมา)
อ๊อฟ จิกกะบาล : อันนี้ดูสวยนะคะ (มือนึง) แต่อีกข้างนึงเนี่ย (ทาเล็บเหมือนกันแต่มันลอกๆ เละๆ)
เคน Zeal : เอ้า พี่ชุ ดูเล็บหน่อย (ทำท่าดูแบบกระเทยๆหน่อย)
ชุ Zeal : นี่เราคุยกันเรื่องอะไรอยู่คับเนี่ย
เคน Zeal : เรื่องเล็บ
ชุ Zeal : ก็คือที่รักดนตรีเพราะได้เห็นคนเล่นกีต้าร์
ป๊อก Zeal : ได้เห็นคนมุงดู
ชุ Zeal : ว่ากีต้าร์ตัวเดียวเราก็สามารถให้คนมาห้อมล้อม อยู่บ้านคนเดียวเราก็สามารถเล่นกีต้าร์คนเดียวร้องเพลง
เป๊ก Zeal : ความประทับใจก็คือ อยากเล่นกีต้าร์ แอ๊คสาว
อ๊อฟ จิกกะบาล : แค่นั้น จริงๆแล้วตอบสั้นๆก็พอ
ชุ Zeal : อ้าว ผิดอีก
พี จิกกะบาล : พี่ป๊อกล่ะคับ
ป๊อก Zeal : เฮ้อ ช่วงนั้นเนี่ยผมก็ เริ่มเล่นดนตรีไม่ได้เริ่มเล่นเบสมาก่อน เริ่มจากการเข้าวงโยธวาทิต ตอนป. 6 ขึ้น ม.1 เพราะไม่อยากเรียนหนังสือ (ทุกคนหัวเราะ)
ป๊อก Zeal : อันนี้อย่าไปตามแบบนะคับ ตอนนั้นคือหาอะไรทำที่ต้องโดดเรียนดีกว่า เรื่องมันก็มีอยู่ว่าผมเห็นคนเล่นกีต้าร์อยู่หน้าบ้าน แล้วก็คนมุง
ชุ Zeal : นั่นมันเรื่องผม!! (ทุกคนหัวเราะ)
ป๊อก Zeal : ก็จะหาเรื่องโดดเรียน ตอนแรกก็จะไปเป็นนักบอลโรงเรียน เข้าไปวันนึง โห แม่งซ้อมโคตรเหนื่อย ไม่ไหวว่ะ เพื่อนบอก วงโย เดะ ง่ายๆ เข้าไปสมัครเพื่อนก็ให้ คลาริเน็ทมา ช่วงปีนั้น โรงเรียนอยากสนับสนุนวงโย ส่งประกวด ที่ผมดำเนี่ยตะก่อนผมขาวกว่าพวกนี้อีก ซ้อมตั้งแต่ตี 5 ถึง เที่ยงคืน ซ้อมหนักกว่าฟุตบอลอีก โคตรเซ็งเลย แต่สุดท้ายได้ระเบียบวินัย ได้เรียนดนตรี ทำให้เกิดความรักและชอบขึ้นมาเรื่อยๆ
อ๊อฟ จิกกะบาล : นี่เกิดจาก หญิง นี่โดดเรียน อันนี้ล่ะคะ (ชี้ไปที่พี่เคน)
เคน Zeal : อันนี้เกิดจากผู้ชายคับ
Zeal :เฮ้ย!!!
เคน Zeal : ผู้ชายที่ได้ชื่อว่า พ่อ
Zeal :โห (ทุกคนหัวเราะ)
เป๊ก Zeal : ทีนี้แม่งโคตรเท่
ป๊อก Zeal : ตอนนั้นบอกให้ตลกๆ ทีตัวเองนี่
เคน Zeal : พ่อเนี่ย อดีตเป็นนักดนตรี เล่นกลองเหมือนกัน สมัยที่ทหารอเมริกันเข้ามา จะมีดนตรีเข้าไปเล่นในค่ายทหารเยอะๆ พ่อก็เป็นหนึ่งในนั้น พอเราได้เห็นคุณพ่อซ้อมบ่อยๆก็เลยเริ่มติด พ่อก็ปลูกฝัง เปิดเพลงบ้างอะไรบ้าง พอเข้าไปในห้องซ้อมเราก็ไปลองตี ตีไปก็เริ่มชอบ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้
อ๊อฟ จิกกะบาล : ไม่ใช่เพราะสาวเหรอคะ อันนี้บังเอิญว่าเคยเห็นตอนเด็กๆ นั่งเรียนหนังสืออยู่ เสียงอะไรหนวกหูชิบเป๋งเลย มองลงไปมีอยู่คนเดียวกลางลาน ตีกลอง เรียนอยู่ชั้นสองได้ยินทั้งห้องเลย
ชุ Zeal : เรียกร้องความสนใจ
อ๊อฟ จิกกะบาล : แทบจะหาอะไรขว้างกันลงไปเลยทีเดียว
Zeal :ขว้างหัวใจ!!! (ทุกคนหัวเราะ)
พี จิกกะบาล : คนสุดท้ายคับ
เป๊ก Zeal : การเล่นดนตรีคงจะเกิดมาจากในครอบครัว ตอนนั้นครอบครัวผมไม่มีใครเล่นดนตรีเลย
Zeal :อ้าว!!!
เป๊ก Zeal : จริงๆ แล้ว มีคุณลุง
เคน Zeal : ที่เป็นพี่ของพ่ออีกทีนึง (เงียบ)
เคน Zeal : อ้าว ไม่ตลก (วิ่งหนี)
เป๊ก Zeal : คุณลุงคนนี้พอมีงานสังสรรค์เค้าก็จะมาเล่นกีต้าร์ ให้ร้องเพลงกัน เราก็เลยแบบมันน่าจะมีเครื่องดนตรีอะไรที่มาเล่นด้วยกัน ก็เลยฝึกไอ้เนี่ยมันง่ายสุด ไห อะ
พี จิกกะบาล : ไม่ใช่แล้ว
เป๊ก Zeal : อิเลคโทน เพราะรู้สึกว่าอิเลคโทนมันทำเสียงอะไรได้เยอะ เช่น แมว เป็ด ก็เลยฝึกอันนั้นเป็นชิ้นแรก พอโตขึ้นมาก็เจริญรอยตามพี่ชุ พอมัธยมก็เล่นกีต้าร์ แอ๊คสาว ไปวันๆ
เคน Zeal : หนึ่งในสาวที่มามองเป๊ก ก็คือพี่ชุนี่แหละคับ
เป๊ก Zeal : ของผมเนี่ยไม่มีอะไรเกี่ยวกับการร้องเพลงเลย มาร้องเพลงก็ตอนที่ 3 คนนี้ยัดเยียดนี่ล่ะคับ
อ๊อฟ จิกกะบาล : ตอนเอ็น ใครโดนอาจารย์หมายหัวว่า ไม่ติดแน่ เพราะเป็น Bad Boy มากๆ
Zeal :ทุกคนเลยคับ
ป๊อก Zeal : ผมอะ Bad Boy พี่ชุอะ Bad Girl
ชุ Zeal : คือ จริงๆแล้ว ตอนมัธยมพวกเราก็ไม่ได้ตั้งใจเรียนเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้ไปเกเร ยกพวกตีกัน
เป๊ก Zeal : ผมเนี่ย โดนตราหน้า คือไปโดดเรียนวิชาอาจารย์คนนั้น อันนี้ไม่ดีนะคับ พอเช็คชื่อผุ๊บเราก็มุดออกหลังห้อง วันนั้นเกิดอะไรไม่รู้อาจารย์เช็คซ้ำ
ป๊อก Zeal : เพราะห้องมี 40 คน มุดออกไป 39 (ทุกคนหัวเราะ)
เป๊ก Zeal : อาจารย์เริ่มเอะใจตอนคนที่ 37 พอ 39 ปุ๊บโห คนหาย (ทุกคนหัวเราะ)
เป๊ก Zeal : คืออาจารย์เค้าจำชื่อผมได้เพราะมันสั้น ชื่อ ปราชญ์ ดูมีความรู้มากแต่มันไม่ใฝ่รู้
อ๊อฟ จิกกะบาล : กลับไปหาอาจารย์มั่งรึยังคะ
เป๊ก Zeal : กลับไปคับ แต่เค้าจำไม่ได้หรอก เค้าแก่แล้ว
อ๊อฟ จิกกะบาล : ที่บ้านว่าอะไรมั้ยเล่นดนตรี
ชุ Zeal : จริงๆแล้ว เป็นครอบครัวข้าราชการ เค้าก็อยากให้เป้นทหารตำรวจ แต่เรามันก็รักอิสระ แล้วก็เก็บความลับเก่ง ติดต่อมานะคับ (ทุกคนหัวเราะ)
ชุ Zeal : คือการเล่นดนตรีเนี่ยเป็นการปลดปล่อย
เป๊ก Zeal : พี่ชุเค้าชอบการปลดปล่อยมากคือบางทีหนังมันเอาไม่อยู่ (ทุกคนหัวเราะ)
ชุ Zeal : ใช่ก็เลยต้องมาเล่นดนตรี
เคน Zeal : เหมือนว่าตรงนั้นมันมีระเบียบมากเกินไป แต่มันก็ไม่น่าจะเละขนาดนี้นะพี่
เป๊ก Zeal : แล้วมันก็น่าจะเป็นเรื่องที่ดีของวงการตำรวจด้วยที่พี่ชุไม่ได้ไปอยู่ตรงนั้น
ชุ Zeal : คุณพ่อเป็นตำรวจแล้วก็เป็นคนที่มีระเบียบมาก เราก็เลยรู้สึกว่ามันจะต้องมีระเบียบมาก เราก็เลยอยากจะเล่นดนตรีมากกว่า
พี จิกกะบาล : ผลงานกี่ชุดแล้ว
ชุ Zeal : 4 คับ
เคน Zeal : ถ้าเป็นอัลบั้มเต็มจะเป็น อัลบั้มที่ 4
ชุ Zeal : พิเศษอีก 3 Little Rock Project มีเพลงประกอบละคร เพลงรายการ แล้วก็มีอีกเยอะคับ ถ้าเต็มก็มี 4
อ๊อฟ จิกกะบาล : 4 อัลบั้มเนี่ย โลโก้ เปลี่ยนทุกชุดเลย ทำไม
เป๊ก Zeal : เพื่อหาสิ่งที่มันดีที่สุดคับ ปล่าว จริงๆแล้ว มันเปลี่ยนตาม Concept ของอัลบั้ม
เคน Zeal : จริงๆแล้ว มันเปลี่ยนตามพนักงานนั่นเอง
พี จิกกะบาล : แนวดนตรีชุดนี้แบบไหนคับ
เป๊ก Zeal : แบบ Zeal คับ ไม่จำกัดแนวเพลง ไม่อยากจำกัด เราทำตามสิ่งที่คิดว่ามันเหมาะที่สุดสำหรับเพลงนั้น
อ๊อฟ จิกกะบาล : แปลว่า อัลบั้มนี้ไม่มีชื่อแนว หรือ แต่ละเพลงเป็นหลายๆแนวมารวมกัน
เคน Zeal : ต้องบอกว่าภาพรวมเป็น Rock แต่มันก็มีบางเพลงที่มัน Pop
ป๊อก Zeal : แต่มันจะมีอารมณ์ของ Zeal อยุ่ในทุกๆเพลง แต่ละวงก็จะมีอารมณ์แตกต่างกันออกไป
เป๊ก Zeal : คนท่ชอบ Zeal ในเรื่องชอง Sound เนี่ย มันก็จะยังมีอยู่ แต่มันไม่ได้มีทั้งหมด บางทีเราก็จะใช้เครื่องสายมาประกอบในเพลง มันอยู่ที่ว่าตอนนั้นเราคิดอะไรอยู่ ให้มันสอดคล้องกับเนื้อหาแล้วก็อารมณ์เพลง
อ๊อฟ จิกกะบาล : ไม่มีใครเล่นเครื่องสายนี่คะ
เป๊ก Zeal : กีต้าร์กับเบส ก็เป็นเครื่องสายนะ
อ๊อฟ จิกกะบาล : หมายถึง เครื่องสี
ชุ Zeal : กีต้าร์ผมมีสีขาว
เคน Zeal : ไม่ใช่!!!
พี จิกกะบาล : ทำหน้าที่อะไรกันบ้าง ตอนทำอัลบั้ม
เป๊ก Zeal : ชุดนี้ผมเจอตัวเอง แล้วก็รู้ว่าเราถนัดที่จะทำอะไร เวลาผมเขียนผมก็จะเขียนในส่วนที่ผมถนัด ส่วนที่รู้สึก ไม่ต้องเยอะก็ได้ ผมจะให้ความสำคัญในการทำดนตรีมากกว่า คือการกำหนด Direction ของดนตรี อัลบั้มนี้มันจะเป็นยังไง ควรจะเหมือนเดิม อะไรเพิ่ม อะไรลด
พี จิกกะบาล : สรุปว่า เป๊กทำเนื้อร้องด้วย ดนตรีด้วย แล้วคนอื่นทำอะไรคับ
เป๊ก Zeal : ก็คือปรับไปด้วยกันเนี่ยล่ะคับ
เคน Zeal : คือมันจะมีอันที่ขึ้นมา แล้วต่างคนต่างทำมารวมกันแล้วก็ลองมาดูกัน ชอบมั้ย ไม่ชอบก็รื้อ ใช้เวลาเป็นปี ที่จะให้เป๊กนำสิ่งใหม่ๆมาลอง แล้วเราก็มาปรับตาม
เป๊ก Zeal : ทั้งนี้ทั้งนั้นแล้วเรามองตรงกันว่ามันไม่พอ มันเป็นไปไม่ได้ที่ผมคนเดียวจะบอกว่ามันไม่พอ เราไม่เสียดายที่เราทิ้งเพลงไป เพราะพอมีอัลบั้มตรงนี้เรารู้สึกเลยว่าเราได้สิ่งที่ดีที่สุด
พี จิกกะบาล : ส่วน Produce ก็ทำกันเอง
Zeal :คับ
อ๊อฟ จิกกะบาล : อัลบั้มชุดนี้ชื่อ
Zeal :4 Real
พี จิกกะบาล : ความหมายล่ะคับ
เคน Zeal : ใช้เลข 4 เพราะอัลบั้มนี้เป็นอัลบั้มที่ 4 แล้วก็มารวมกับคำว่า Real ที่แปลว่า ของจริง ที่มาเนี่ยคือ มุมมองที่คนอื่นเค้ามองเข้ามา
ป๊อก Zeal : คือ พวกครีเอทีฟเนี่ย เค้ามองว่าพวกเรามีอะไรที่เหมือนกันหรือแตกต่างกัน คืออย่างที่บอกว่าแต่ก่อนใครส่งลูกหลานเรียนดนตรีเนี่ย มันแปลก แต่เราก็เคี่ยวเข็ญตัวเองเพื่อเรียนดนตรี คือ เราไม่ได้เล่นดนตรีกันเล่นๆ แล้ว เราทำงานเลี้ยงชีพ ทำทุกอย่างที่มันเกีย่วกับดนตรี เพราะฉะนั้นมันก็คือเรื่องของชีวิตจริงๆของพวกเรามันก็คือ Real
อ๊อฟ จิกกะบาล : เอ๊ะ ตกลงเรียนเอกอะไรกันมา
ป๊อก Zeal : เราเรียนดนตรีกันคับ ผมเอกคลาริเน็ท เป๊กกับพี่ชุ เอกกีต้าร์
เคน Zeal : ผมเอก Percussion
อ๊อฟ จิกกะบาล : มาพูดถึงเพลงดังกันบ้างดีกว่า ชุดแรกดังสุด
เป๊ก Zeal : สองรัก
อ๊อฟ จิกกะบาล : ชุดที่สอง
เคน Zeal : ล้มทั้งยืน
ป๊อก Zeal : จูบลิง
Zeal :จูบลา
พี จิกกะบาล : ชุด 3
ชุ Zeal : อย่าอยู่คนเดียว
เคน Zeal : พบเพื่อเพียงผ่าน
อ๊อฟ จิกกะบาล : ชุด 4 ล่ะ
เคน Zeal : พลุ่งพล่านที่สุด ณ ตอนนี้เป็น หมดชีวิต ฉันให้เธอ
เป๊ก Zeal : มี ไม่รู้ทำไม ที่เป็นเพลงประกอบละคร
อ๊อฟ จิกกะบาล : ฟันธงเพลงดัง ชุดนี้นิดนึง
ชุ Zeal : อัลบั้มนี้ ชอบทุกเพลง
เป๊ก Zeal : อัลบั้มที่แล้วก็พูดยังงี๊ ไม่ชอบก็คงไม่ได้ออก
ชุ Zeal : เพลงนี้เลยคับ คำสาป
เคน Zeal : พี่ลอกผมอะ ผมคิดอยู่เมื่อกี๊นี้ เดี๋ยวจะมี MV จะเอามาให้เปิดด้วย
เป๊ก Zeal : คำสาปก็ชอบ ผมเอา Sexercise ละกันคับ
ป๊อก Zeal : มันคิดเหมือนผม มันลอกผม
เป๊ก Zeal : เอาชื่อเพลงที่มันฟังดูน่าสนใจ
อ๊อฟ จิกกะบาล : เป็นยังไงอะ
เป๊ก Zeal : เราแค่อยากให้ทุกคนมาออกกำลังกายกันมากขึ้น จะได้แข็งแรง
ป๊อก Zeal : นี่เค้าเพลงเร็วกันหมด ผมก็มีเพลงช้าจะแนะนำ อย่าอยู่คนเดียว คับ ชุดที่แล้ว (ทุกคนหัวเราะ)
ป๊อก Zeal : ซึ่งเราจะไม่พูดถึง มี 2 เพลงที่มันเป็นคนละอาการกัน 1 เพลง คือ บุคคลตัวอย่าง เนี่ย น่าจะเข้าไปสัมผัสความรู้สึกของหลายๆคนได้ง่าย ส่วนอีกเพลงนึง จะเป็นอีกอารมณ์ผู้ใหญ่ขึ้นนิดนึง ก็คือเราควบคุมภาวะจิตเราได้มากขึ้น เช่นโมโหอะไร มันก็จะเป็นเพลงที่เตือนสติตัวเอง นั่นคือเพลงที่ชื่อว่า พายุอารมณ์
เคน Zeal : ไม่ถามผมเลยเหรอ
พี จิกกะบาล : ก็ซ้ำไปแล้วไง
เคน Zeal : ไม่เป็นไรมีอีก มันเป็นเพลงที่ผิดหวังในเรื่องความรักมาแล้วมองไม่ค่อยดี ซึ่งจริงๆแล้วมันก็ต้องสู้กันนิดนึง ซึ่งพอได้มาแล้วมันคุ้มค่า
ชุ Zeal : และนั่นคือเพลง เราสู้
เคน Zeal : ไม่ใช่!!! ความรักคือการต่อสู้
เป๊ก Zeal : เพลงนี้ได้คุณ Super อู๋ กุลสิทธิ์ คนที่เขียนเพลงสองรัก มา..
พี จิกกะบาล : มาร้อง
Zeal :ไม่ใช่!!! มาเขียน
พี จิกกะบาล : ได้ดู MV หมดชีวิต ชอบมากเลย มี น้องบัวชมพู มาเล่นด้วย ตัวจริงเค้าเป็นยังไงบ้าง
เคน Zeal : ก็สูงประมาณนี้ แล้วก็ผิวขาว
ป๊อก Zeal : น่ารัก
พี จิกกะบาล : แล้วสเป๊คเค้าจะเป็นยังไง
เคน Zeal : ไปถามเค้าเองมั้ยคับ
อ๊อฟ จิกกะบาล : ไม่ใช่ละ ทำไมถึงเลือก บัวชมพู มาแจม
ชุ Zeal : ก็ต้องเท้าความกันก่อน
เคน Zeal : ผมอีกละ
อ๊อฟ จิกกะบาล : เค้าชอบเป้นการส่วนตัว
พี จิกกะบาล : ไม่ได้ๆ เดี๋ยวมีเรื่อง
เคน Zeal : เอ้า ถูก คือเพลงเนี้ย ตอนแต่งเสร็จเนี่ย เราก็ต้องหาอะไรมาเรียกมันเพราะเรายังไม่รู้ว่าจะตั้งชื่อเพลงว่าอะไร ในเพลงจะมีคำว่าละครอยู่ประโยคท้ายๆ ก็เลยเรียกว่าเพลงละคร ก็เลยคิดว่าอยากทำเพลงนี้ให้มันพิเศษ เอาเครื่องสายมาใส่ อ้า เอา Featuring มั้ย เอาใครดี งั้นเอาคนที่เป็นนางเอก จะได้เกี่ยวกับละครหน่อย แล้วก็เอาคนที่ร้องเพลงได้ด้วย วัยด้วย
อ๊อฟ จิกกะบาล : พิศมัยอะไรงี๊
เคน Zeal : อ้า ไม่ได้ๆ ซึ่งบัวเนี่ยได้หมดเลย เรารู้จักอยู่แล้วด้วย เคยทาบทามไว้แล้วด้วย ก็เลยได้บัวมาร้อง
อ๊อฟ จิกกะบาล : อ้า มีอีก นางเอกเพลงดาว ไม่เสียค่าเสื้อผ้าเลยนะ
เคน Zeal : เพราะผมเค้ายาวคับ เลยไม่ต้องใช้เสื้อผ้ามาก
เป๊ก Zeal : CG ทั้งนั้นอะคับ
เคน Zeal : จริงๆเค้าใส่เต็มคับ ใช้ CG ลบออก
ชุ Zeal : เป็น MV โชว์งานศิลปะ งานนึงเลย เน้นความสวยงามทั้ง Visual Graphic แล้วก็นางเอกด้วย
เคน Zeal : คือในทางศิลปะเนี่ย สรีระของผู้หญิงเนี่ย มันมีความสวยงาม
อ๊อฟ จิกกะบาล : อ้าวไม่ได้ชอบ ผู้ชายเหรอคะ
เคน Zeal : คนนี้คับ(ชี้ไปทางพี่ชุ)
เป๊ก Zeal : เป็นการเปรียบเปรยว่า ดาว เนี่ย จริงๆแล้วคือความสวยงาม สำหรับพวกเราเนี่ยก็คงจะเป็น..
ชุ Zeal : ผู้หญิง
เป๊ก Zeal : พูดเต็มปากเลยนะ ตอนแรกพี่ชุบอกอยากได้ล่ำๆ
ชุ Zeal : ทางทีมงานเตรียมกระโปรงให้ผมใส่เลยละกันคับ (ทุกคนหัวเราะ)
อ๊อฟ จิกกะบาล : ถ้างั้นต้องถามต่อ ว่ามีแฟนรึยังคะ ผู้ชายก็นับเป็นแฟนเหมือนกันนะ
ชุ Zeal : (นอนตาย) ผมไปเจอเค้าตอนสอน Fitness ที่ชมรมเพาะกาย (ทุกคนหัวเราะ)
ชุ Zeal : ก็พอมีมีคุยกันอยู่คับ
เคน Zeal : โห วงการสุดๆ อะ มีก็มี เอ้อ
พี จิกกะบาล : แล้วพี่เคนล่ะคับ
เคน Zeal : ก็ คุยๆกันอยู่ (ทุกคนหัวเราะ)
เคน Zeal : ผมก็อยากจะใช้คำว่าเพื่อนสนิทมากกว่า (ทุกคนหัวเราะ)
อ๊อฟ จิกกะบาล : แล้วน้องเล็กของวง
เป๊ก Zeal : น้องเล็กกะลังลุ้นอยู่คับ
Zeal :อ้า…
ป๊อก Zeal : สว่นผมตอนนี้ก็ยังไม่คิดอะคับ พยามจะเอาเรื่องงานตรงนี้ให้มัน
Zeal :โอ้โห
ป๊อก Zeal : พระเอกเลย มีแล้วคับ โห หน้าตายังงี๊ไม่มีได้ไง (ทุกคนหัวเราะ)
ป๊อก Zeal : เอ้า จริงๆ ถ้ามองกัน 4 คนผมก็หล่อสุดอะ
อ๊อฟ จิกกะบาล : ขอหนึ่งประโยคสั้นๆ สำหรับอัลบั้มนี้
ชุ Zeal : สำหรับคนที่รัก Zeal อยู่แล้ว ผมเชื่อว่าก็ยังต้องรักต่อไปแน่นอน หรือแฟนเพลงใหม่ๆ ผมก็ยังเชื่อว่าน่าจะถูกใจคุณผู้ฟังแน่นอน เพราะมันมีหลากหลายอารมณ์ มันต้องมีซํกเพลงที่ต้องโดนแน่ๆ
เป๊ก Zeal : ผมไม่คิดว่าแค่เพลงเดียวนะคับ
เคน Zeal : อาจจะเป็นเพลงครึ่ง (ทุกคนหัวเราะ)
เคน Zeal : สั้นๆเลยนะ การรอคอยของพวกคุณมันได้สิ้นสุดลงแล้วคับ เพราะฉะนั้น มาเป็นเจ้าของกันได้แล้ว
ป๊อก Zeal : เราทำกันเต็มที่ หายกันไปสองปี ฝากงานชิ้นเอกของพวกเราได้เลย อันนี้เป็นงานที่ดีที่สุดของพวกเรา ณ เวลานี้แล้วคับ
เป๊ก Zeal : ซื้อของจริงๆนะคับ อย่างที่รู้ๆกันอยู่ วงการเพลงไทยมันแย่แล้ว เพราะว่าจิตสำนึกของคนฟังเพลงไม่ค่อยดี ถ้าคุณชอบคุณซื้อจริงๆ ถ้าไม่ชอบไม่ต้องซื้อ ไม่ต้องโหลดด้วย เพื่อเป็นการสนับสนุนพวกเรา
พี จิกกะบาล : วันนี้ขอบคุณมากๆ ร่ำลาเลย