จิกกะบาล ตอนที่ 47 – Friday
บทสัมภาษณ์ Friday
สวัสดีครับกลับมาพบกันอีกแล้วกับรายการ จิกกะบาล Talk show สบายๆ สไตล์จิกกะบาล แขกรับเชิญของเราวันนี้ พิเศษอีกแล้ว 2 ใน 3 ของสมาชิกวงนี้เคยมาพูดคุยกับเราแล้ว แต่วันนี้เค้ามาพร้อมอัลบั้มชุดใหม่
พี : แนะนำตัวกันก่อยเลย
อดุลย์ Friday : ผมบอย ครับ
บอย Friday : อดุลย์ นะครับ
หนึ่ง Friday : ก็ หนึ่งอ่ะดิ
อดุลย์ Friday : ดลุย์ นะครับ
บอย Friday : บอย ครับ
หนึ่ง Friday : พี่ หนึ่ง ครับ
อ๊อฟ : พี่ หนึ่ง Sleeper1 พี่ บอย ตรัย พี่ อดุลย์ Yesterday metal kids
บอย Friday : มันต้องมีหลายอัน
อ๊อฟ : ใช่ ทำไมพี่ไม่รักเดียวใจเดียวกันเลย
อดุลย์ Friday : เราก็มี
พี : ต้องถามก่อนเลยว่า 3 คนนี้ รวมกันเนี่ย
อ๊อฟ : แย่ง พี่บอยพูดได้ไง
อดุลย์ Friday : นี่จะล่มตั้งแต่แรก เลยใช่ไหมเนี่ย ก็เรามีหลาย project เพื่อให้ project ที่เราทำร่วมกันได้ดีที่สุด
อ๊อฟ : เอ๊ะยังไง
อดุลย์ Friday : เราต้องมีหลาย project เพื่อเราจะได้ละลายความอยากอย่างอื่นออกไป เหลือแต่ที่เราทำด้วยกัน
อ๊อฟ : แปลว่าอันอื่นสู้อันนี้ไม่ได้
อดุลย์ Friday : ไม่ได้อยู่แล้ว
หนึ่ง Friday : จริงๆเราเริ่มา เริ่มจาก Friday ตั้งแต่เราเราทำ Friday ก่อนแล้วพอมีเวลาว่างก็มาทำงานเดี๋ยว
อ๊อฟ : แล้วทำไมพี่ 1 ไม่ใช้ชื่อตัวเอง
หนึ่ง Friday : หาเรื่องตั้งชื่อไปอย่างนั้นเอง ถ้าเป็นวงเราก็มีวงเดียว
พนักงาน red mango เสิร์ฟ ไอศครีม
บอย Friday : อยากกินแตงโมอ่ะ
อ๊อฟ : เจอกันครั้งแรกเมื่อไหร่
บอย Friday : อร่อย ผมกับอดุลย์ เป็นเพื่อนนักเรียนที่เซนต์คาเบียล เจอกันตั้งแต่ ป.5 ป. 6 แล้วก็หมายหัวกันไว้ว่า เล่นดนตรีเหมือนกัน เจอกันที่ค่ายลูกเสือ พอกลับมาก็มาตั้งวงนักเรียนมัธยม ฟังก่อนดิ
หนึ่ง Friday : ฟังอยู่ แต่อร่อยๆ
บอย Friday : กินด้วยเว้ย
อดุลย์ Friday : หลังจากตั้งวงแล้ว มันมีช่วงคริสต์มาสที่โรงเรียนมีการประกวดดนตรี ก็เลยรู้สึกว่าปีหน้าจะลงประกวด
พี : แล้วพี่ 1 ละ
อดุลย์ Friday : ไปเก็บมา
หนึ่ง Friday : ถังขยะ ไม่ใช่ ก็มาเจอกันที่มหาลัย คณะ ถาปัตที่รังสิต เรียนรุ่นเดียวกัน ถาปัต รุ่น 4
บอย Friday : อย่าไปบอกรุ่นดิ โอ๊ย ไม่เป็นเลยอ่ะ
หนึ่ง Friday : เข้ามาเร็ว พาสชั้นมา
อดุลย์ Friday : ตอนนั้นก็เริ่มแต่งเพลงละ แล้วก็จะไปบันทึกเสียงกัน เพราะตอนนั้นจะอัดด้วยเทป 2 หน้า อันทับไปทับมาเป็น layer ก็ออกมาเป็นเพลงๆนึง
บอย Friday : อัดฟังที่บ้าน แจกหญิง
อดุลย์ Friday : พอได้เป็นเพลงหลายๆเพลงก็เริ่มไปอัดเสียงที่ห้องอัด
อ๊อฟ : ทำเพลงไว้แจกหญิงเหรอ
หนึ่ง Friday : เป็นทุกคน
บอย Friday : มีใครทำเพลงแล้วไม่แจกหญิงบ้างครับ ถามจริงๆมีใครเล่นดนตรี เพื่อไว้ฟังเอง ผู้ชายคนไหนเล่นดนตรีแล้วไม่อยากให้หญิงฟังบ้าง มีเหรอ
หนึ่ง Friday : ไม่มี
พี : บางคนเค้าเอาไว้แจกหนุ่มๆ
อดุลย์ Friday : สมัยนี้ไม่แน่
หนึ่ง Friday : ต้องเคยมีผู้ชายมาร้องเพลงให้ฟังถูกไหม
อ๊อฟ : ไม่เคยเลยอ่ะ
หนึ่ง Friday : กรณีแบบนี้ไม่ได้ไง
บอย Friday : ก็มีหญิงของพี่ 1 ตอนนั้น
หนึ่ง Friday : มีลูกไปแล้ว
อ๊อฟ : มีเอาไปให้ใครฟังแล้วสัมฤทธิ์ผลบ้างไหม
บอย Friday : ก็นี่ไง หญิงของพี่ 1 เค้าก็เอาไปส่งต่อที่ค่ายเทปให้ คือค่าย มิวสิคบัค ของพี่ เอก ธเนศ
พี : แล้วก็ได้ออกมาเป็น Friday I’m In love
บอย Friday : อีกนานเหมือนกันครับ ที่อัดไปให้พี่เอก ธเนศ ตอนนี้ก็ต้องเอาไปซ่อน
หนึ่ง Friday : มีคนละแผ่น
พี : ผลตอบรับจากอัลบั้มนั้นเป็นยังไงบ้าง
บอย Friday : ตอนนี้ยังขายอยู่เลยครับ
หนึ่ง Friday : แต่ไม่รู้ยอด เทน้ำ เทท่า เลย
บอย Friday : ยุคนั้น ยังมีทั้ง เทป ทั้งซีดี
อ๊อฟ : ชื่อเต็มๆของวง ตอนยุคนั้นคือ Friday I’m In love แล้วทำไมเหลือแค่ Friday
หนึ่ง Friday : จริงๆชื่อ Friday อยู่แล้ว
บอย Friday : Toping มันไม่เหมือนกันไง จริงๆ I’m in love มันมาตอนจะทำปกแล้ว พี่ๆ creative เค้าบอกว่า Friday เฉยๆ มันจับต้องไม่ได้ มันน่าจะมีชื่อชุดอะไรที่มันจับต้องได้หน่อย เค้าก็คิดมาให้เลย ซึ่งเราก็ชอบ พอเราทำชุด 2 เราก็รู้สึกว่าไม่อยากจะเป็นแค่ หวานๆ ใสๆ เป็นมิตร อบอุ่น แบบนั้น
อ๊อฟ : มันไม่ทันแล้ว
บอย Friday : พอชุด2 เอาแค่ Friday ง่ายๆสั้นๆ
พี : ชุด 1 กับ 2 ห่างกัน กี่ปี
อดุลย์ Friday : 5 ปี
พี : มาถึงชุด 3 ก็
บอย Friday : 5ปี
อ๊อฟ : ชุด 3 กับ 4 ก็
หนึ่ง Friday : ปีหน้า เตรียมตัง ไว้ ก็เอาแผ่นเก่ามาขายไง ถ้าไม่ทัน
อ๊อฟ : เค้ามีเปลี่ยนสมาชิกวงด้วยนะ
บอย Friday : ฮะ
อ๊อฟ : มีมือเบสหายไป
หนึ่ง Friday : อ้อ แต่ชุดนี้ก็กลับมานะ มาเล่นนิดหน่อย
อ๊อฟ : ทำไมเค้า เข้าๆออกๆ
บอย Friday : จริงๆแล้ว Friday ไม่ได้เป็นวงที่….
พี : ดี
บอย Friday : มานี่เลย มานี่ ๆ
หนึ่ง Friday : จริงๆ แล้ว Friday เหมือนเสื้อ
บอย Friday : ไม่ได้เหมือนวงดนตรีเหรอ
หนึ่ง Friday : ใครอยากทำอะไรก็ทำ ถ้ามันโอเคแล้วคิดว่ามันเป็นทิศทางที่ใช่ พี่ บางทีก็เล่นเบส พี่ดุลย์ก็เล่นเบส
บอย Friday : บางทีผมก็เล่นเบส แต่ว่ากดเอา เวลาทำ demo
หนึ่ง Friday : เรามองเป็นงานศิลปะ ยืดหยุ่นได้
อ๊อฟ : ใครมีหน้าที่ทำอะไรบ้าง
อดุลย์ Friday : ผมกับคุณหนึ่ง ดูแล ภาคดนตรี เนื้อร้อง และการร้อง บอยก็ดู
หนึ่ง Friday : ส่วนตอนแรก เราอยู่ด้วยกันหมดเลย ช่วยกันฟัง อยู่ด้วยกันตั้งแต่ทำ demo อันแรกเลย
พี : ช่วยกันทำโครงขึ้นมาก่อน
หนึ่ง Friday : ที่จริงบอยเขียนเนื้อ เราก็จะคุยกันแหละ ว่าจะไปทิศ ทางไหน อ๋อ อย่างนี้นะ ทุกส่วนก็จะมีความที่เป็น Friday อยู่ตลอดเวลา
พี : แต่ละคนก็มีงานเดียวเป็นของตัวเอง พอทำงานเป็นกลุ่มต่างกันไหม
อดุลย์ Friday : ต่าง คนมันเยอะ ลำบาก มัน 2 แง่ 2 ง่ามตลอด โดยเฉพาะพี่ 1 เนี่ย ตลอด
อ๊อฟ : 3 ง่ามนี่จะไม่ดีละ
พี : ก็รัชดานี่ไง
อดุลย์ Friday : ก็มีทั้งดีทั้งไม่ดี ครับ มันก็ต้องช่วยกันคิด ถ้ามันดีมันก็ต้องเถียงกันบ้าง
อ๊อฟ : เถียงกันอย่างมีเหตุผล
อดุลย์ Friday : มีบ้างไม่มีบ้าง
บอย Friday : มันเลยยุคที่ใช้กำลังไปแล้ว เราใช้ Psycho เอา
อดุลย์ Friday : ตอบจริงนี่หว่า
หนึ่ง Friday : มีตุ๊กตาฝางที่บ้านคนละตัว ตอกๆ
พี : คุณแม่น้อง เนเน่ Happy กันดี
หนึ่ง Friday : อย่างที่เห็นเราเป็นงานเดี่ยว จริงๆแล้วเบื้องหลังก็เจอกันตลอดเลยนะ อย่าง บอย ตรัย คุณอดุลย์ เค้า co-produce อย่างงานเดี่ยวผม ก็มีทั้ง อดุลย์ ทั้งบอย
บอย Friday : ตอน บอย ตรัย ไม่มาช่วยเลย ไม่เคยโผล่มาเลย
หนึ่ง Friday : อัดให้ตั้งเพลงนึง
บอย Friday : มาแหมล้อเล่น
หนึ่ง Friday : ผมก็งอน อยากอัดหลายเพลงจะตาย ส่งมาวันเดียวเอาเลยนะ
พี : นึกว่าเพื่อนเก่ง อะไรงี้ป่าว
หนึ่ง Friday : จริงๆเราโชว์กันตั้งแต่เรียนแล้ว มันก็เหมือนกับฝึกฝนไปเรื่อยๆ จนถึงวันนี้ก็ไม่คิดอะไรแล้วละ สนุกๆกัน เพื่อนทำก็ทำ
อ๊อฟ : โชว์กันแล้วมี ฝันธงไหมว่าเพลงนี้ดังแน่ๆ
อดุลย์ Friday : บอกตลอดอ่ะ
หนึ่ง Friday : ทุกเพลง
บอย Friday : แล้วเป็นไง แต่ว่าเพลงของ Friday เราก็รู้ว่าไม่ใช่เพลง ดัง เปรี้ยงปร้าง อะไรอย่างนี้ แต่ว่าอย่าเผลอมาฟังแล้วกัน มันจะติดอยู่ในใจตลอดเลยครับ
อดุลย์ Friday : โห อร่อย
อ๊อฟ : ทำไมแต่ละอัลบั้มห่างกันนานจัง
พี : นั่นนะสิ ทำไมห่างกันตั้ง 5 ปี
บอย Friday : แล้วทำไมต้องปีละชุดละครับ มันมีสูตรป่ะ
หนึ่ง Friday : อย่างเลข5 เนี่ยเราไม่ได้กำหนดนะ เป็นจังหวะมากกว่า แล้วอย่าง ชุด 2 จริงๆระหว่างทางก็มี Ep. ออก คือมันต้องทุ่มหมดเลยไง ทุกคนต้องทิ้ง ลงมาให้ได้
พี : อย่างบางคนเขียนไดอารี่อยู่ เซด้า สนุกจังเลย
บอย Friday : ไม่ได้เล่นตั้งนานแล้ว
อ๊อฟ : อัลบั้มนี้บ้าง พูดเรื่องเก่ากันเยอะแล้ว ดูเป็นคนแก่
บอย Friday : ใจร้ายเน้อ ผู้หญิงใจร้าย
อ๊อฟ : ชื่ออัลบั้มมาจากไหน
บอย Friday : Song for tomorrow มาจากชื่อเพลงๆนึงในอัลบั้ม ชื่อเพลง บทเพลงของวันพรุ่งนี้ มันชื่อ บทเพลงของวันพรุ่งนี้ หรือ บทเพลงแห่งวันพรุ่งนี้ นะ
หนึ่ง Friday : บทเพลงแห่งวันพรุ่งนี้ บทเพลงของวันพรุ่งนี้
บอย Friday : มันเป็นเพลงเหมือนให้กำลังใจไง ว่าวันพรุ่งนี้น่าจะดีนะ น่าจะมีกำลังใจ เพื่อไปสู่วันพรุ่งนี้ เป็นเพลงเพื่อวันพรุ่งนี้ ไม่ใช่ว่าเป็นเพลงที่จะต้องฟังวันพรุ่งนี้ ถามแล้วก็ฟังสิ
หนึ่ง Friday : มันเป็นเรื่องเพลงที่ให้กำลังใจ ของวงด้วย อยากจะบอกคนฟัง ว่าวันข้างหน้ามันต้องดีขึ้น มีเรื่องดีรอเราอยู่
พี : มันเริ่มจะไม่เหมือน Friday 2 ชุดที่ผ่านมา มันเกิดอะไรขึ้น
บอย Friday : Friday ไม่เคยเหมือนกันสักชุดอยู่แล้ว
อ๊อฟ : เวลานานมากจน ความคิดเปลี่ยนไป
พี : ชุดนี้ต่างจาก 2 ชุดที่ผ่านมายังไงบ้าง
บอย Friday : ชุด 1 กับ 2 มันก็ไม่เหมือนกัน ด้วยสไตล์ความชอบที่วันเวลาที่มันเปลี่ยนไป ชุด 2 กับ 3 มันก็เปลี่ยนไปอีก
หนึ่ง Friday : มองง่ายๆก็ชุดแรกก็เป็น easy listening ชุด 2 ก็มี program มีกลองมีอะไรเพิ่มเติม ชุดนี้ก็ปรับเปลี่ยนคือตอนนี้เราชอบอะไรที่มันสดๆ เราก็จะใช้กลองตีสด เครื่องไม้เครื่องมือก็ อดุลย์ก็เอากีตาร์มาเลือกเป็น ซีรี่เลยว่าจะให้อันไหน อาจจะร็อคขึ้น แต่ถามว่า 3 ชุดนี้มันเหมือนกันยังไง ก็ฟังยังไงก็รู้ว่านี่คือ Friday คือมีความเป็น pop อยู่
พี : ผลตอบรับ
หนึ่ง Friday : ดีมาก เอาในแง่ความสุขก่อน เราทำอัลบั้มนี้ เราhappy มากๆ อยู่แล้ว ตั้งแต่เริ่มทำเลย
อดุลย์ Friday : ซึ้งเลย
บอย Friday : มีรึยังอัลบั้ม
อ๊อฟ : ยังเลยครับ
อดุลย์ Friday : เดี๋ยวผมซื้อให้
หนึ่ง Friday : เรา happy ทุกครั้งที่งานเราเสร็จ ความรู้สึกที่ดีคือ มีคนรอฟัง งานของพวกเราอยู่ทุกวันนี้ ถ้าเป็นใน webboard เจอกันก็ทักทาย ผมว่ามัน 10 ปีแล้วก็ไม่น้อยนะ ก็ยังมีแฟนเพลงรุ่นเด็กอยู่เลย จนถึงรุ่นโต
อ๊อฟ : อายุเท่าไหร่แล้ว
หนึ่ง Friday : เข้าวงการเร็วไปหน่อย พูดยาก
บอย Friday : ไม่ต้องตอบ
อดุลย์ Friday : ชุดแรก 16 ไปบวกลบเอาเองละกัน
พี : หนวดเฟิ้มเลย
หนึ่ง Friday : เด็กสมัยนี้เค้ามีหนวดกันหมดแล้ว
อดุลย์ Friday : เราเป็นวงที่ โลโพรไฟล์ เป็นเรื่องลึกลับ แฟนมีก็ไม่บอก
บอย Friday : ช่าย
หนึ่ง Friday : มันเป็นคำถามว่า ตอนล่าสุดที่ทำคอนเสิร์ต พี่พูดแค่ โสดคำเดียว แค่เนี่ย มาเป็นแผง
อดุลย์ Friday : อะไรเป็นแผงพี่ ยา หรืออะไร
หนึ่ง Friday : ทัมใจ ปวดหัวเลย มันเลยต้องมีเรื่องลึกลับที่เก็บไว้ ถ้าอยากเจอต้องมาค้นหาเอาเอง
อ๊อฟ : รู้จักกันมากี่ปีแล้ว
อดุลย์ Friday : รู้จักกันตั้งแต่ ป.5 -6
บอย Friday : อันนี้ 20 กว่า อันนี้ เกือบ 20
อ๊อฟ : ไปบวกลบกันเอาเองนะ
บอย Friday : ก็ประมาณ ม. 2-3 ช่วงนั้นก็เริ่มทำ demo ใช่ไหม
หนึ่ง Friday : เข้าถาปัดก็ 16 เองอ่ะ ตอนนั้น
บอย Friday : ไรเนี่ย มาถอดรหัสกันใหญ่ davinci code เหรอ
อ๊อฟ : เราอยากให้พูดถึงเพื่อนๆนิดนึง
พี : เรียกช่วงนี้ว่า นั่งยางโชว์
อดุลย์ Friday : คุณ 1 เป็นคนดีครับ คุณ บอย โอเค
บอย Friday : คุณ ดุลย์ เนี่ยนะ เยี่ยม
อ๊อฟ : พี่ดุลย์ บอกว่า พี่ หนึ่งเป็นคนดี แปลว่า พี่หนึ่งต้องมีความลับของ พี่ดุลเยอะ
หนึ่ง Friday : คุณ ดุล เค้าจะ สุภาพๆ ด้าน ขาวๆ ส่วนผมก็ด้าน มืดๆ หน่อย ส่วนคนเนี่ย จะเทาๆ ช่วยขายของนะ
บอย Friday : จิ้งหรีดไง จิ้งหรีดแห่งเมืองสีเทา หนังสือเล่มใหม่
อ๊อฟ : ดูเค้าช่วยกันขายของดีนะ ได้ส่วนแบ่งไหม
หนึ่ง Friday : ไม่ได้เลย
อดุลย์ Friday : พี่หนึ่งเป็นคนที่เพื่อนฝูงเยอะ ชอบอยู่เป็นหมู่คณะ ไปไหนไปเป็นหมู่คณะ
หนึ่ง Friday : ปาร์ตี้เลย ปาร์ตี้แมน
อดุลย์ Friday : สาวๆ 6-7 คน ประกบไป
หนึ่ง Friday : มนุษย์สัมพันดี
บอย Friday : น้องนุ่งทั้งนั้น
พี : ใส่แว่นเลยนะ
บอย Friday : ผมเป็นลูกแมว พอพระอาทิตย์ตกดินก็กลับบ้าน
อดุลย์ Friday : เดี๋ยวบอกให้ บอกตัวเองได้ไง เค้าเป็นลูกแมวครับ
บอย Friday : เมี้ยว
อดุลย์ Friday : เป็นคนที่ละเอียดอ่อน คิดมาก ขี้งอน
บอย Friday : เคยดูหรอ
หนึ่ง Friday : โห เล่นงี้เลยเหรอ
อ๊อฟ : ง้อยากไหม
หนึ่ง Friday : ไม่หรอก สักพักก็หาย
บอย Friday : ใช้กำลัง
หนึ่ง Friday : เมื่อก่อนผมตัวเท่าบอย เค้าบีบผมจนลงมาเหลือเท่านี้
อ๊อฟ : ความประทับใจในคอนเสิร์ตบ้าง
บอย Friday : เมื่อวาน
อดุลย์ Friday : ไม่ได้เล่น
หนึ่ง Friday : อะไรเนี่ย
อ๊อฟ : ไปเล่นที่ไหนมคนเดียวรึเปล่า
บอย Friday : ทำวงแตกรึเปล่า ศิลปากร ธรรมศาสตร์ ที่จะพูดหมายถึงว่า หลังๆ ก็ประทับใจทุกงาน
อ๊อฟ : เราไปดูเค้าก็ประทับใจเหมือนกันนะ ที่มีมือ กีตาร์ ขึ้นมา 5 คน ดั่งทีมฟุตบอล
พี : ช่วงสุดท้ายเลย
บอย Friday : แปลว่ากลับก่อนใช่ไหมเนี่ย จดไว้เลยนะรายการนี้นะ
พี : เสียบแอม ทุกคนไหม
บอย Friday : เสียบทุกคนครับ
บอย Friday : เบส 2 กีตาร์ 3 ช่วงของ 2day ago kids เราอยากให้เป็นความทรงจำพิเศษ การที่จะมาร่วมกันสักครั้งมันไม่ใช่ง่ายๆ วันนั้นมีกี่คนได้นับไหม 10 11 อะไรเงี่ย
พี : มีพี่เขม ด้วย
หนึ่ง Friday : มีพี่ ปอย โต้ง ก็มา
บอย Friday : ก็เป็น Generation เรา เหมือนไประลึกความหลังถึงตอนที่แบบ ยุคบุกเบิก 70 ที่เราเล่นดนตรีกัน
อ๊อฟ : เชื่อป่าว พี่ บอย เนี่ย เค้ารู้ด้วยนะ ว่าถ้าเต้นไหนจะฮิตต่อไป
บอย Friday : ทำไรไป ต้องสารภาพว่าไม่ได้คิด แล้วก็คิดว่ามันต้องไม่คิดด้วย มันถึงจะสนุก ไม่งั้นมันจะเป็นท่าที่เราซ้อมมา จำไม่ได้ด้วย แต่ว่าทุกครั้งที่เราเล่น มือไม้มันออกไปเอง มันออกมาจากสันชาตญาณที่ซ้อนอยู่ ท่าก็ฮิตจริงๆ ทุกเช้าไปดูดิ ที่สวนลุม ทุกคนเลยท่านี้
หนึ่ง Friday : แค่ขยับ
อ๊อฟ : เราไปดูเค้าวาดเสื้อดีกว่า
อ๊อฟ : เค้าบอกว่าวงนี้อยู่กันแบบคู่รัก
บอย Friday : บอกว่าการมีวงดนตรี การอยู่ร่วมกัน ก็เหมือนกันคู่รัก
หนึ่ง Friday : Threesome
บอย Friday : Someday ไม่ได้เกี่ยวกับสีรู้งเลย จริงๆ ไม่ได้ให้ดูสีรู้ง นี้เป็นเสื้อ Friday เนี่ยเป็ด 3 ตัว นี่เรามองจากด้าน เค้าบินไปทางนั้นไง ครับ
อ๊อฟ : ใครอยากได้เสื้อตัวนี้ ส่ง comment เข้ามาที่ comment@jiggaban.com
บอย Friday : คือจะให้น้องๆ เขียนอะไรในกระทู้ แล้วให้เราเลือกว่าเราชอบกระทู้ไหน
พี : ให้พี่ๆช่วยบรรยายความอร่อยของ ice cream และเครื่องดื่มวันนี้
บอย Friday : ทันทีที่น้ำแข็งแตะที่ลิ้น เหมือนกันมันละลายความหอม แตกซ่าน
อดุลย์ Friday : อร่อยมากครับ
อ๊อฟ : ชื่อคุณ ซาบีน่า เป็นเจ้าของร้าน red mango ที่ชั้น 2 ดรงหนัง สยามสแควร์ เป็นคนเกาหลีด้วยนะ ทำหน้าเหมือนจะพูดภาษาเกาหลี
บอย Friday : อันนี่อันเซโย
ซาบีน่า : ฮันนีฮันเซโย
พี : เค้าใช้เวลา process นานมากว่าพี่พูดอะไรออกไป
ซาบีน่า : เป็น Yogurt ice-cream จากเกาหลี ทานเท่าไหร่ก็ไม่อ้วน แล้วก็เป็น โยเกริ์ต ทำให้ลำไส้ กับกระเพาะอาหารแข็งแรงขึ้นด้วย red mango นะคะ
อ๊อฟ : สำหรับ แฟนๆรายการ 10 คน แรกที่ print หน้าจอนี้ มาที่ red mango จะได้ปฎิทิน จาก red mango และได้คูปอง กินไอศกรีมฟรีด้วยนะ
บอย Friday : อยากได้ presenter บอกนะครับ สำหรับปฎิทินปีหน้า พวกเราอยากถ่ายปฎิทินมานานแล้ว
อ๊อฟ : ขอบคุณ ทุกคนมากคะ
